Dit jaar zijn we op diverse Griekse eilanden geweest zoals Kreta, Zakynthos en Rhodos.
Op Kreta in Koutouloufari nabij Chersonissos. Daar was ons appartementencomplex niet om over naar huis te schrijven, dus daar zeg ik ook verder niets over. Gelukkig vonden wij op de tweede avond een heel klein familierestaurant, dat zo gezellig was en het eten prima dat wij daar alle verdere avonden hebben gegeten en gedronken. Het restaurant The Alchemist is echt een aanrader (zie Tripadvisor).
Daarna zijn we evenals vorig jaar teruggegaan naar Zakynthos naar hotel George and Dawn. Ook hier een familie die het hotel runt evenals de bar en het winkeltje. De familie doet er alles aan om je te helpen zelfs toen een van de pootjes van mijn bril afbrak had de zoon des huizes Dennis nog ergens een flesje secondenlijm liggen. Omdat het hotel geen restaurant heeft (je kunt 's middags wel een hapje eten) gingen we ook dit jaar terug naar restaurant Bourgainville op korte afstand. De eigenaar en zijn vrouw herkenden ons weer en ook hier hebben we weer genoten van de heerlijke gerechten en bijbehorende drankjes. Bij vertrek kregen we wederom een aandenken mee in de vorm van een stenen wijnkaraf.
Omdat de beide eerdere reizen nogal vroeg vertrokken vanaf Schiphol (5.00 uur) besloten we onze derde reis naar Rhodos op een prettiger tijdstip te laten aanvangen (15.00 uur). Dit betekende aankomen op Rhodos met een klein uurtje vertraging om 21.00 uur plaatselijke tijd om vervolgens een auto op te halen bij de verhuurder. De routebeschrijving naar het hotel was knudde dus na een kwartier mijn eigen TomTom maar gepakt en het eindadres Hotel Emerald ingegeven en vlot daarheen gereden.
Ondanks het late tijdstip was de keuken nog open en konden we nog een hapje eten en natuurlijk een drankje drinken. Dit hotel blijkt achteraf een van de betere hotels te zijn waar we de afgelopen jaren hebben gelogeerd. Een ruime net gerenoveerde kamer, een mooi aangelegde tuin met 4 zwembaden; genoeg ligbedden en een team achter de balie en de bar dat werkelijk alles deed om het je naar je zin te maken. De tweede avond een restaurant opgezocht in de omgeving dat achteraf toch niet zo goed was als verwacht. Dus dan maar eens de eigen keuken van het hotel proberen en die leverden toch heel lekkere gerechten op. Dus niet meer 's avonds op pad, maar lekker eten in de tuin en daarna een drankje aan de bar.
Helaas moesten we na een week weer naar huis. Jammer want het was er echt gezellig (en toen nog geen problemen met de Euro oid); het enige dat een beetje tegenviel waren de bedden, maar dat is in vrijwel alle hotels een probleem. Desondanks zullen we hier nog wel eens terugkomen als het allemaal goedkomt met Griekenland tenminste!
Foto's van deze reizen vind je hier.
Omdat een collega zijn appartement nog een week te huur had, besloten wij met onze kleinkinderen Renate en Sander een weekje naar Rosas te gaan.
Vrijdag 23 augustus op weg naar Beaune waar we de nacht zouden doorbrengen in een hotel.
Op zaterdagmorgen vertrokken richting Spanje in hevige regenbuien en in de omgeving van Narbonne kwamen we in grote files terecht, met als gevolg pas om 19.00 uur in Rosas.
Auto uitpakken en in de garage. Hier vind je een Facebookpagina van het complex.
Eerst maar eens wat eten en kwamen wij terecht bij Antwerpia, ja inderdaad een Belgisch restaurant met ook andere zaken dan frites.
Omdat het strand op ongeveer 100 meter vanaf de ingang van het appartement lag, konden de kleinkinderen al vrij snel zelf de weg naar het strand en vooral de zee vinden. Wat hebben wij daar genoten met de opblaasbare beesten!
Volgens informatie zou er in de buurt van Torroelana een Parc des Animaux zijn; dus op een minder zonnige dag in de auto op zoek naar dit park; daar angekomen bleek er weinig meer te zijn dan de schamele restanten van wat ooit een park geweest zou kunnen zijn; als troost voor de kleintjes een M opgezocht en die bleek in de buurt van Figures te zijn.
Omdat Susanne vorig jaar besloten had om eenmalig een abonnement te nemen op een soort hotelbon, boekten wij begin dit jaar een korte vakantie in een hotel in Andorra. Het Abba Xalet Suites Hotel in La Massana, een dorp net buiten Andorra de la Vella.
We vertrokken dinsdag 25 juni om 's avonds te overnachten in Clermont Ferrand dat op de route ligt naar Noord-oost Spanje.
Waarom via die route zul je je afvragen? De reden daarvoor was dat wij onverwachts een appartement konden huren in Roses in de laatste week van Augustus waar we met twee van onze kleinkinderen een weekje gaan vertoeven.
Benieuwd naar de omgeving (we hadden alleen maar de foto's op de website van het appartement gezien) besloten wij een kleine omweg te maken via Roses naar Andorra.
Dit betekende op de trip van Clermont Ferrand naar Roses dat wij onder andere over het nieuwe viaduct van de Tarne reden om vandaar via het bergachtige gebied uiteindelijk op de weg naar de Spaanse grens te komen.
Dit jaar zijn wij op uitnodiging van Christian en Josée een weekje naar Gumbet (bij Bodrum) in Turkije geweest om alvast een beetje kleur te krijgen voor het huwelijksfeest van Christian en Josée op 27 mei 2013!
Wij vlogen vanaf Eindhoven Airport en kwamen op Bodrum Airport aan om vervolgens per bus naar het hotel gebracht te worden.
Het hotel lag aan het eind van een duister straatje maar wel weer direct aan het strand met zwembad, bar en restaurant. In tegenstelling tot berichten op enkele reisites was het er heerlijk toeven met vriendelijk en gezellig personeel.
Vanuit Gumbet een dag naar Kusadasi gereden omdat oude vrienden te bezoeken en bij de juwelier enkele artikelen te kopen waaronder de trouwringen van Christian en Josée. Natuurlijk een hapje gegeten bij restaurant Erzincan en kon Xavier naar een Turkse kapper.
Naast het hotel lag een scheepswerfje waar voornamelijk onderhoud werd gepleegd aan jachten die op authentieke wijze uit het water werden getrokken en er zo ook weer in gingen.
Als afsluiting van de week was er nog een Turkse avond met dansgroepen en uiteraard een buikdanseres.
Gelukkig hebben wij de foto's nog om aan terug te denken en deze vind je in het fotoalbum.